Ulotne chwile

Nie ważne, że na dworze czuć jesień.  Deszcz też nie straszny.  Od niedzieli w domu żyjemy tym, że Polscy siatkarze zdobyli tytuł Mistrza Świata w siatkówce.  Po 40 latach od historycznego medalu znowu zdobywają Polacy złoto. Zapisali się na kartach historii.  Dla niektórych to ostatnie mecze w reprezentacji.  Kończą karierę reprezentacyjną z medalem na piersi z najcenniejszego kruszcu. Tak jak w tytule postu dla takich chwil warto żyć.  Moje wielkie ukłony przed wszystkimi siatkarzami oraz całym sztabem szkoleniowym. To oni zostawiają na parę miesięcy rodziny i wyjeżdżają na zgrupowania, walczą ze swoimi słabościami.  A na końcu wisienka na torcie. Ukoronowanie ciężkiej pracy, spełniają swoje jak i nasze Polaków marzenia:) Trochę wyrzeczeń było z mojej strony, seriale odpuściłam na maksa przez ten miesiąc, ale to nie ważne. Ważniejsze było zasiąść wspólnie z rodziną przed tv i oglądać, kibicować naszym. 

Troszkę żałuję, że kumpela rano wcześnie musiała iść do pracy. Bo fajni byłoby tak kibicować z 40 tysiącami Polaków w jednym miejscu tzn. pod Spodkiem w Katowicach. Nic straconego, bo myślę, że w Polsce jeszcze nie raz będzie taka impreza. To u nas w kraju kibice pokonali wszystkie rekordy. Mamy najlepszych siatkarzy, ale również kibiców. To siatkówka powinna być sportem narodowym.

Duma mnie rozpiera. Arek Gołaś czuwał na chłopakami, to już 9 lat jak nie ma Cię z nami, ale my kibice pamiętamy.

- 40 tysięcy ludzi przed "Spodkiem"? O, matko! Jakaś niewyobrażalna liczba. Mam nadzieję, że będziemy mogli wyjść do tych ludzi i podziękować ich za to co robią. Może zrobimy jakąś ogromną fetę i damy im radość, bo zrobiliśmy to też dla nich - powiedział po wygranym przez Polaków finale mistrzostw świata 2014 środkowy naszej reprezentacji Karol Kłos. 

Dziękujemy!!!

PAWEŁ "GUMA" ZAGUMNY

- Najstarszy siatkarz w drużynie i absolutna legenda reprezentacji Polski. Zadebiutował w kadrze w 1996 roku, na turnieju kwalifikacyjnym do IO w 1996 roku, w greckim Patras. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atlancie jako 18-latek. 

- Jego rodzice również byli siatkarzami. Lech Zagumny został potem także trenerem.

- Studiował stosunki międzynarodowe oraz historię. Liceum ukończył jako siatkarz Czarnych Radom.

FABIAN "JOHN TRAVOLTA" DRZYZGA

Nazywano go żartobliwie "John Travolta" ze względu na pewne fizyczne podobieństwo do słynnego amerykańskiego aktora. 

- Jego ojcem jest Wojciech Drzyzga, przed laty wybitny polski rozgrywający, potem trener, a obecnie komentator Polsatu.

- Brat Fabiana, Tomasz, również grał w siatkówkę. Obecnie jest menedżerem drużyny w Zaksie Kędzierzyn-Koźle.

 MARCIN "MAGNETO" MOŻDŻONEK

- Najwyższy siatkarz reprezentacji Polski, według niektórych danych mierzy nawet 215 cm, choć w statystykach mistrzostw figuruje liczba 211. Patrząc na niego można odnieść wrażenie, że bardziej prawidłowe są "wyższe" dane. 

- Chciał zostać urzędnikiem. Kiedyś, jako młody chłopak, zgłosił się na praktyki, ale odmówiono mu przyjęcia ze względu na wzrost. Poinformowano go, że nie zmieści się w żadnym z biurek.

- Klasyczny stał się żart wykonywany z mierzącym 182 cm rozgrywającym Pawłem Woickim, podczas ich wspólnych występów klubowych i reprezentacyjnych. Gdy zmieniali się na parkiecie, Możdżonek tak wysoko podnosił rękę z tablicą, że Woicki nie miał szans jej przejąć.

PIOTR "CICHY PIT" NOWAKOWSKI

- Nosi pseudonim "Cichy Pit", ze względu na swój niezbyt głośny sposób bycia. 

- Zadebiutował w kadrze w wieku 21 lat, powołany jeszcze za czasów Raula Lozano,

- Mistrzostw świata z 2006 roku dobrze nie pamięta. Jak sam twierdzi, nie interesował się wówczas zbytnio siatkówką. 

KAROL "WĄSKI" KŁOS

- Obecnie należy do grupy "flotowców", czyli zawodników serwujących bezpiecznie. Kiedyś jednak z niezłym powodzeniem stosował również zagrywkę z wyskoku. 

- Koleguje się z innym środkowym reprezentacji, Andrzejem Wroną. Obaj prowadzą nawet specjalny projekt na mediach społecznościowych - "Kłos vs Wrona", pojedynkują się w różnych kategoriach. Wyprodukowali nawet... czapki. 

- Jest najszybszym z polskich środkowych. Wielu ekspertów twierdziło, że 200 cm to zbyt mało dla środkowego bloku w obecnych czasach. Kłos nadrabia jednak wszystko skocznością i niesłychaną dynamiką, jak na zawodnika grającego na tej pozycji.

ANDRZEJ WRONA

 - Koleguje się z innym środkowym reprezentacji, Karolem Kłosem. Obaj prowadzą nawet specjalny projekt na mediach społecznościowych - "Kłos vs Wrona", pojedynkują się w różnych kategoriach. Wyprodukowali nawet... czapki. 

- Innym kolegą Wrony jest Robert Lewandowski. Siatkarz widział na żywo cztery bramki wbijane przez "Lewego" Realowi Madryt.

- Natalia Siwiec uznała go za najprzystojniejszego siatkarza reprezentacji Polski.

MICHAŁ "WINIAR" WINIARSKI

- Jest chyba jedynym Polakiem pozostającym w dobrej komitywie z kontrowersyjnym Rosjaninem, Aleksiejem Spirydonowem. Obaj grali w zeszłym sezonie w Fakiele Nowy Urengoj. 

- Słynie ze zmienności fryzur. Widzieliśmy go już z długą koafiurą i jeżem postawionym na żel, obecnie preferuje "normę społeczną".

Synowie Winiarskiego i jego żony Dagmary rodzą się w latach mundiali, w których Polska zdobywa medale. W 2006 (podczas turnieju) przyszedł na świat Oliwier, w marcu tego roku powitano Antoniego. 

MATEUSZ MIKA

- W wolnych chwilach gra na gitarze. 

- W reprezentacji jest obecnie gwiazdą. Wielka w tym zasługa Philippe'a Blaina, który prowadził Mikę we francuskim Montpellier i zarekomendował Stephane'owi Antidze.

- Przez lata narzekano na jego niewielką moc w ataku, tymczasem w 2014 roku nastąpił przełom. Polski przyjmujący uderza piłkę z imponującą siłą. 

MICHAŁ "MISIEK" KUBIAK

- Bywa nazywany "Dzikiem". Skąd pochodzi ten nietypowy pseudonim? Gdy bronił jedną z piłek za bandami reklamowymi podczas Pucharu Świata w 2011 roku, Krzysztof Ignaczak powiedział w wywiadzie, że "poleciał jak dzik w żołędzie". 

- Kubiak grał w siatkówkę plażową w duecie z innym znanym polskim zawodnikiem, Zbigniewem Bartmanem. Byli nawet mistrzami Europy i wicemistrzami świata do lat 18. 

- Na boisku zdarza mu się dyskutować z rywalami. Po meczu z Włochami w PŚ doszło do jego werbalej konfrontacji z Draganem Travicą, na MŚ w Polsce pokłócił się z Brazylijczykiem Wallace'em, za co dostał czerwoną kartkę. 

 RAFAŁ BUSZEK

- Dobrze odbiera, ale zaczynał na pozycji atakującego. Wówczas wielu mówiło, że przypomina Mariusza Wlazłego. Pewne podobieństwo ruchów rzeczywiście jest zauważalne. 

- Jego przygoda ze sportem rozpoczęła się od piłki nożnej. Grał w klubie z Podgrodzia.

- Drugie, obok Mateusza Miki, największe odkrycie Stephane'a Antigi.

MARIUSZ "SZAMPON" WLAZŁY 

- Nosi pseudonim "Szampon", niezweryfikowana legenda głosi, że jako junior napił się tego detergentu i emitował bąbelki. 

- Jak sam przyznał, zdarzało mu się na treningach serwować z prędkością 128/129 km/h. 

- Niegdyś miał nietypowy zdrowotny problem , regularnie łapały go skurcze. Na szczęście udało się ostatecznie temu zaradzić, Wlazły jest zdrowy i gra jak z nut. 

DAWID KONARSKI

- 5 lat siatkarskiej kariery spędził w Bydgoszczy (2008-2013). Później przeniósł się do Rzeszowa. 

- Poprzedni selekcjoner, Andrea Anastasi, nazwał go "zawodnikiem kompletnym".

- Oaza spokoju, wygląda na człowieka, który ma nerwy ze stali i udowadnia to na boisku. 

KRZYSZTOF "IGŁA" IGNACZAK

- Dowcipniś. W wywiadach imponuje poczuciem humoru, prowadzi też swojego bloga, "Igłą szyte". 

- Jako pierwszy w Polsce zaczął występować w specjalnie zaprojektowanej koszulce dla libero. Słynie z tego w Resovii.

- Był przyjacielem i świadkiem na ślubie św. pam. Arkadiusza Gołasia.

PAWEŁ "ZATOR" ZATORSKI

- Uwielbiają go dziennikarze. Potrafi bowiem udzielać długich i składnych wypowiedzi, jest cierpliwy. 

- Jego ojciec, Jacek Zatorski, jest działaczem piłkarskim (GKS Bełchatów).

- Po czterech latach spędzonych w Bełchatowie odchodzi do Kędzierzyna. Gdy ogłaszał swoją decyzję na antenie Polsatu, nie krył wzruszenia. 

 Stéphane Antiga
Decyzję, by powołać czynnego siatkarza na trenera polskiej reprezentacji – i to tuż przed mistrzostwami – można by uznać za nierozsądną. Posunięcie prezesa Mirosława Przedpełskiego wydawało się szalone, a okazało genialne. Antiga przez długie lata swojej kariery zawodniczej dał się poznać jako siatkarz inteligentny, znany z dużej kultury gry – jak widać, potrafił błyskawicznie nauczyć tego również swoich podopiecznych, którzy jeszcze pół roku temu byli jego kolegami z boiska.

Philippe Blain

były znakomity francuski siatkarz, odnoszący również sukcesy jako trener. Przez 11 lat pełnił funkcję selekcjonera reprezentacji Francji, z którą zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata w 2002, srebrny medal w Lidze Światowej (2006) oraz, dwukrotnie, srebrny medal mistrzostw Europy (2003 i 2009). Zatrudnienie go przez PZPS jako asystenta Antigi okazało się kolejnym majstersztykiem. Blain, jako człowiek z wieloletnim doświadczeniem, odpowiada w reprezentacji głównie za taktykę.

 

DRUŻYNA W KOMPLECIE

WSPANIALI KIBICE POD SPODKIEM:))

Z DZIEWCZYNAMI W KATOWICACH NA LIDZE ŚWIATOWEJ

OSTRZEGAM BĘDZIE BARDZO DŁUGO I DUŻO ZDJĘĆ;PP

Była prawie cała notka napisana i jedno kliknięcie i znikła... Rodzice odwiezieni, jadą zwiedzać Budapeszt to ja mogę napisać sobie notkę od początku a co mi tam;p.

To były cudowne 4 dni ze wspaniałymi ludźmi. Pogoda dopisywała prawie przez wszystkie dni, można było maszerować. Z Dębieńska jak zwykle wyruszyliśmy do Zawiercia autobusem, reszta już Szlakiem Orlich Gniazd na nogach. Szło się super. Góra Zborów w tym roku to była jakaś łatwizna.

Ona jest tylko trudniejsza jak są upały. Maszerujemy sobie spokojnie zdobywamy górę Zborów i tam spotyka nas niespodzianka. Pani z kasą fiskalną chce od nas po 2 zł od osoby. No dobra szłoby zapłacić jakby na dole była jakaś informacja. A tam zero jakieś informacji. Nasz niezawodny pan Bogdan jakoś to załatwiał a my ruszyliśmy dalej. Trochę drogi nam jeszcze zostało do Bobolic, a trzeba było odprawić jeszcze mszę. Na szczęście pogoda była łaskawa i zdążyliśmy wszystko zrobić. Udało nam się nawet załapać na pokój gdzie było parę łóżek. Spaliśmy po dwie osoby, a ja z Celestyną na materacach. Po mszy spokojnie zjedliśmy nasze o"obiady", napiliśmy się kawy i zjedliśmy ciastka, po których trochę świrowałam. Nawet Sylwia dzwoniąc do domu powiedziała, że prezesce ciastka zaszkodziły;p. Byłoby wszystko ok jakby nie parę starszych pań, co to już jakby szło to o 21 zgasić światło, a my nie pokąpani. Bo nim wszyscy się wykąpią to trochę trwa. Dobrze, że nie zadeptaliśmy tych śpiących na korytarzu;p. Ale czym mnie jeszcze bardziej panie kochane wkurzyły to tym, że godzina 1:30 one zaczynają sprawdzać godzinę i telefonem rzucają. Żeby to jeszcze tylko raz tą godzinę sprawdziła to bym wytrzymała, ale nie jak sprawdzała co godzinę i tylko szło: "Tereska już 1:30" i tak co godzinę, a o 5 już na nogach. Przecież mogłoby miejsca na ich bagaż zabraknąć;p

Drugi dzień pielgrzymki to trasa z Bobolic do Zrębic. Wszystko byłoby ok gdyby nie to, że jak dochodziliśmy do postoi zaczynało lać i było szybkie zwijanie manatek i szukanie schronienia. Przed ostatni postój zamawiamy ciepłe jedzonko, godzinka odpoczynku i ruszamy dalej. Na tym postoju oczywiście też lało, bo jakby to tak bez deszczu.  Niestety ty razem nie udało się na uchronić przed deszczem. Tylko weszliśmy do lasu i zaczęło lać. Z tego to też powodu została zmieniona trasa i końcówkę trasy szliśmy po asfaldzie, który miałam wrażenie,że się nie kończy. Doszliśmy do Zrębic nawet szybko, więc zdążyliśmy się wszyscy przed mszą wykąpać. Wtedy dopiero wyszło słonko, ale niestety buty tak przemoczone, że na następny dzień trzeba było iść w zastępczych. Jako, że pogoda nie dopisała, ogniska nie mieliśmy za to kiełbaski były. Pieczone na patelni, ale były. Co roku na pielgrzymce przypada,że ktoś ma urodziny. Z tej okazji pan Roman dostał tort kiełbaskowy ze świeczkami. Były urodziny, że hej. Śpiewaliśmy różne piosenki, a młodzież zrobiła przedstawienie o Czerwonym Kapturku. 

Dzień ostatni wędrowania przywitaliśmy jajecznicą zrobioną przez naszych niezawodnych panów. Pogoda nam w ten dzień sprzyjała. Nie było ani upałów ani za zimno. Raz tylko deszcz postraszył. Około godziny 18 osiągnęliśmy nasz cel. Jasna Góra zdobyta. Jak to zwykle mamy w tradycji poszliśmy podziękować za wszystkie dary przed Cudowny Obraz, a potem na hale noclegowe. Pokoje dostaliśmy bardzo szybko, więc zaczęło się szukanie wolnych łazienek, co nawet nie było takie trudne. Na 20 mieliśmy mszę i zostawaliśmy na apelu. Moja ekipa stała bardzo blisko obrazu.Po zakończeniu telefony się urywały, a ciebie widziałam, a ciebie nie;pp

Po zakończeniu apelu szliśmy do kręgu koło domu Pielgrzyma pośpiewać i pośmiać się.

Nasza opieka medyczna stwierdziła, że mieli bardzo mało pracy w tym roku. 

Tego dnia jeszcze do późnych godzin dyskutowaliśmy sobie w pokoju. 

Ostatni dzień pielgrzymki to dzień, w którym zjeżdża reszta parafii. Moi rodzice też przyjechali. Mieliśmy mszę wspólną, potem drogę krzyżową, czas wolny, czas w kręgu na śpiewanie i trzeba było wyruszać w drogę powrotną. Jak to mamy w zwyczaju, żeby nie było, że piesza pielgrzymka a my wracamy autobusem, to kawałek szliśmy pieszo pod kościół. Pod kościołem czekał na nas ksiądz proboszcz i rodziny pielgrzymów. Zakończenie pielgrzymki w kościele, gdzie jedna z pielgrzymek wystąpiła z kasą fiskalną. Można było wracać do domu, bo następny dzień był dla mnie ciężki,ale o tym w następnej notce.

To już była moja czwarta pielgrzymka parafialna i piąta ogólnie. Mała rocznica była;d

Zadowolony pielgrzym:))

 Najlepsza siostra pod słońcem,niosła nasz ogromny plecak na pół ze mną:**

Początek wędrówki - jest dobrze;d

Czas na przerwę i pyszności:)

 z Martą:*

z Gosią:*

Nawet mi zdjęcie buta zrobią;p

zamek Mirów

dobra kryjówka przed deszczem;d

 hamak pana fotografa;p

 niezawodny śpiewający duet:)

Czerwony Kapturek:)

 Coś trzeba było wrzucić na fb, żeby wszyscy wiedzieli, że mamy się dobrze;d

zamek Bobolice

zamek Mirów

kościół w Zrębicach

Olsztyn

ze ślicznotkami:))

Odpoczywamy przed ostatnim etapem:)

z Niuńkiem mym:**

cel już coraz bliżej

cel osiągnięty:))

czas na regenerację cukrową;p

mój głupolek:**

Polak potrafi;dd. Poduszka za 5 zł;p