Zaległości u mnie straszne, ale jakoś wena do pisania odeszła. Zbieram się w sobie na szczęście mam cudownych ludzi wkoło. To dziś równy miesiąc jak Dziadzia nie ma z nami...A ja mam wrażenie, że on jeszcze wróci ze szpitala, usiądzie w swoim stałym miejscu i powie "cicho, bo na Klan patrza".
A jakie były Święta? Na pewno inne niż zwykle, ale swoje miejsce Dziadek miał. Tylko kurcze nie zostawił nam Dziadek żadnej rozpiski gdzie jakie krzesło ma stać i latałyśmy z dziewczynami z tymi krzesłami żeby się wszyscy zmieścili;d. Rodzina to ogromna siła przekonuję się o tym codziennie. Jak dobrze mieć w rodzinie takiego łobuza jak Kostek on to rozweseli wszystkich.